Wakker worden viel niet mee vanochtend. Dankzij een complete chaos bij het openbaar vervoer in Nijmegen, na afloop van het concert van Bruce Springsteen in de Goffert, was ik die nacht pas om 0:45, behoorlijk aan de latten, bij de B&B aangekomen. Na afloop van het concert wilde ik snel \'naar huis\' met de bus maar daar dacht de bus heel anders over. Systematisch werd de halte waar ik stond te wachten door alle bussen genegeerd, ook door mijn lijn 8. Wat volgde was een halfuurtje kuieren naar het busstation waar tot overmaat van ramp bleek dat lijn 8 maar liefst 30 minuten vertraging had. Het was dat ik nog in goede stemming verkeerde van het concert, want anders............

Toch stond ik om 7:15 uur weer naast m\'n bed en na een douche, een snel ontbijtje en de inpak routine was het tijd om de sleutel in te leveren en te vertrekken voor mijn langste etappe van de hele reis.
De eigenaresse van de B&B schrok waarschijnlijk wakkervan de plof waarmee de sleutel van het luxueuze tuinhuisje op de marmeren tegels viel want met slaperige ogen en de ochtendjas om het lijf wenste ze mij een goede reis !
Hierop verliet ik Noviomagum, op weg naar weer een stukje dichter bij Romanum.

Wie Nijmegen e.o een beetje kent, die weet dat als je deze stad aan de zuidzijde verlaat er het nodige klimwerk wacht. Mijn benen waren dan ook gelijk warm vanochtend, ik moet er overigens wel bij vertellen dat ze ook best goed aanvoelden. Ondanks de vele uren die ik de dag ervoor had moeten staan bij het concert, de bakken met regen die we kregen geserveerd en het nachtelijke oponthoudt.

Een opsomming van de hele route van vandaag zal ik achterwege laten. Belangrijk om te vermelden is dat de route grotendeels langs en over de Maas liep met Nationaal Park de Maasduinen en het Roerdal als hoogtepunten. In totaal moest ik, volgens de GPS track en het boekje van Reitsma, 4x de Maas over; 3x per pont en 1x over een brug. Uiteindelijk ben ik maar liefst 6x deze rivier overgegaan omdat ik de GPS track iets te vrijzinnig had geintepreteerd, pas halverwege de overtocht met de pont bij Lottum kwam ik erachter dat ik op die plek de Maas helemaal niet over hoefde waarop ik gelijk mijn steven wendde. Gelukkig hoefde ik niet dubbel te betalen van de licht verbaasde veerman, hij had trouwens al 40 cent fooi gehad dus het kon wel uit !
Bij een volgende pont werd ik aangesproken door een man met Limburgse tongval, hij begon het praatje met de opmerking dat hij iemand zag die vast meer dan 10 km per dag fietste, wat niet zo heel moeilijk te raden was gezien de bepakking op mijn achterdrager.Ik zag de zon in z\'n ogen toen ik vertelde dat ik op weg was naar Rome.Hij vertelde dat hij zelf ooit van Wenen terug gefietst was naar huis en hoe mooi dat was geweest, ik kon \'m helemaal begrijpen. Helaas moest ik het gesprek afkappen omdat de pont net aanmeerde en ik moest inschepen......de vriendelijke man liep weer terug naar zijn fraaie camper op parkeerplaats.

Helaas werd deze dag ontsierd door de nodige buien en vooral de wind, de hele weg lang tegenwind en niet zo\'n beetje ook. Blij was ik als er weer een bosgebiedje langs kwam en de wind even wat minder fel kon uithalen. Pas bij Roermond, waar ik verder moest in oostelijke richting, was het ergste leed geleden maar daarvoor was het stuk tussen Venlo en Roermond een ware martelgang over de onbeschutte landwegen. Ik zal hier niet vertellen wat ik dacht toen twee oudjes mij op hun E-bike voorbij zoefden.......

Toch is het ook vandaag weer gelukt, na 122,5 km voelde het plaatsnaambordje Vlodrop als een warm bad en de B&B als het badschuim.
Eén goede douche later was het tijd om de inwendige mens te verwennen. Na een korte landelijke wandeling nam ik plaats op het terras van Restaurant De Hoeve en bestelde een glas heerlijke Bitburg en een bord Tagliatelle met zalm....welverdiend als ik zo vrij mag zijn.

Morgen Duitsland in.